Chasa | |||||
---|---|---|---|---|---|
| |||||
Alministración | |||||
País | España | ||||
Autonomía | Aragón | ||||
Provincia | provincia d'Uesca | ||||
Tipu d'entidá | conceyu d'España | ||||
Nome oficial | Jasa (es)[1] | ||||
Códigu postal |
22731 | ||||
Xeografía | |||||
Coordenaes | 42°41′36″N 0°40′00″W / 42.6933°N 0.6668°O | ||||
Superficie | 8.904673 km² | ||||
Altitú | 944 m[2] | ||||
Llenda con |
| ||||
Demografía | |||||
Población |
102 hab. (2023) - 52 homes (2019) - 40 muyeres (2019) | ||||
Porcentaxe | 0.05% de provincia d'Uesca | ||||
Densidá | 11,45 hab/km² | ||||
Más información | |||||
Estaya horaria | UTC+01:00 | ||||
jasa.es | |||||
Chasa[3][4], n'aragonés, o Jasa, n'español, ye un conceyu de la contorna de la Jacetania, na provincia d'Huesca, Aragón, España.
Cubre una superficie de 8,9 km². Asitiáu nel valle del ríu Osia a una altitú de 944 m., al norte de la provincia d'Huesca. Xunto con Ansó, Aragüés del Puertu y Valle de fechu formen la Mancomunidá de Los Valles.
La so población ye de 111 habitantes en 2014.
L'actividá económica principal ye la ganadería bovina, anque tamién son significatives les actividaes rellacionaes col turismu, la construcción y los trabayos relativos a la esplotación y el caltenimientu de los recursos forestales.
Parte del so términu municipal ta ocupáu pol Parque natural de los Valles Occidentales.
Con a fonetica propia de l'aragonés ye Chasa, que antiparti ye una forma popular emplegata á ormino en l'autualidá. Trobamos barios testimonios lliterarios mudernos. Asinas, en Veremundo Méndez: “A qui son veníus de Xaca, / de Güesca y de Zaragoza, / d'Ansó, d'Embún y de Chasa” [Veremundo Méndez Coarasa, Los míos alcordances, Zaragoza, Gobiernu d'Aragón, Departamentu d'Educación y Cultura - Institución «Fernando'l Católicu», 1996, p. 311]. Igualmén en José Gracia: “Por caminar de Chasa, / o mesmu que do molín, / puyavan aquelles chens” [José Gracia, Poemes, Huesca, 1978, p. 31]. N'a cartografía actual trobamos Chasa en Prames (1990) [Pol Valle del ríu Aragón, Zaragoza, PRAMES, 1990]. Confirma Chasa como forma común n'o sieglu XX a Coleición de voces aragoneses de Gil Bergés (1916) [Joaquín Gil Berges, Coleición de voces aragoneses, Huesca, Estudiu de Filoloxía d'Aragón, Talleres Tipográficos de Justo Martínez, 1916. Publicáu tamién en Archivu de Filoloxía Aragonesa, XXXVIII, 1986, páxs. 265-278].